شاعر: سید رضا مؤید
(اربعین)
تا وطن در نینوا کردم حسین (گوشة درآمد)
روز و شب چون نی نوا کردم حسین (گوشة درآمد)
کاروانت را اگر آوردهام (اشاره به گوشة عشاق)
بارها خود را فدا کردم حسین (فرود به گوشة درآمد)
تا نماند کربلا در کربلا (گوشة درآمد)
شام را هم کربلا کردم حسین (اشاره به گوشة بیات راجع)
تو به روی نیزه من در پای نی (گوشة عشاق)
حق مطلب را ادا کردم حسین (اشاره به گوشه درآمد دستگاه شور)
دست گلچین تا نچیند لالهای (گوشة درآمد دستگاه شور)
من طواف لالهها کردم حسین (گوشة درآمد دستگاه شور)
چون تو گفتی بهرت ای روح دعا (اشاره به گوشة حسینی دستگاه شور)
در نماز شب دعا کردم حسین (گوشة درآمد دستگاه شور)
خواهرت قربان قرآن خواندنت (گوشة درآمد دستگاه شور)
من ز قرآنت صفا کردم حسین (گوشة درآمد دستگاه شور)
بر در دروازة شام از ملال (اشاره به گوشة حسینی دستگاه شور)
خواهش مرگ از خدا کردم حسین (گوشة درآمد دستگاه شور)
عید دشمن شد عزا چون پیش او (اشاره به گوشة درآمد آواز ابوعطا)
من عزایت را به پا کردم حسین (فرود به گوشة درآمد دستگاه شور)
دانلود: قطعه ی شماره ی ۱۰ با صدای آقای روحانی در دستگاه سه گاه و چهارگاه
شاعر: مرحوم محمد خسرونژاد (خسرو)
(در سوگ پیامبر صلی الله علیه وآله)
در حدیث است که چون ختم رسل (گوشة درآمد)
منجی نوع بشر، هادی کل (گوشة درآمد)
خفته در بستر بیماری بود (گوشة درآمد با اشاره به گوشة مویه)
فاطمه گرم پرستاری بود (گوشة درآمد)
بر در خانة آن فخر بشر (گوشة درآمد)
آمد از راه جوانی زد در (گوشة درآمد)
فاطمه با دلی از غصه کباب (گوشة زابل)
آمد اندر پس در، داد جواب (گوشة زابل)
ای که در کوبی و رخصت طلبی (گوشة زابل)
آمدی گر پی دیدار نبی (گوشة زابل)
رو که اکنون، نه گه دیدار است (فرود به گوشة درآمد)
که نبی غمزده و بیمار است (گوشة درآمد)
گفت هستم به جهان مرد غریب (گوشة مخالف)
آمدم بهر ملاقات حبیب (گوشة مخالف)
به خدا آمدهام از ره دور (گوشة مخالف)
تا بیابم ز نبی فیض حضور (گوشة مخالف)
فاطمه بار دگر داد جواب (گوشة مخالف)
که پیمبر بود اندر تب و تاب (گوشة مخالف)
رفت آن مرد ولی آمد زود (گوشة درآمد)
تا سه نوبت بشد این گفت و شنود (گوشة درآمد)
عاقبت کوفت چنان سخت به در (گوشة مویه)
که شنیدی به سرا پیغمبر (فرود به گوشة درآمد)
آن بزرگ آیت خلاق ودود (گوشة درآمد)
لب به گفتار دُرر بار گشود (گوشة درآمد)
گفت ای فاطمه جان خیز و ز جا (گوشة مثنوی دستگاه چهارگاه)
زودتر باب سرا را بگشا (گوشة مثنوی دستگاه چهارگاه)
این که کوبد به در خانه، عجیب (گوشة مثنوی دستگاه چهارگاه)
نبود فاطمه جان، مردِ غریب (گوشة مثنوی دستگاه چهارگاه)
این همان است که از هیبت او (گوشة مثنوی دستگاه چهارگاه)
شیر درنده شود چون آهو (گوشة مثنوی دستگاه چهارگاه)
جز در این خانه، به امر معبود (گوشة مثنوی دستگاه چهارگاه)
نگرفته ز دری اذن ورود (گوشة مثنوی دستگاه چهارگاه)
این بود پیک خداوند جلیل (گوشة مثنوی دستگاه چهارگاه)
قابض روح بشر، عزرائیل (گوشة مثنوی دستگاه چهارگاه)
احترام تو و کاشانة توست (گوشة مثنوی دستگاه چهارگاه)
کو ستاده به درِ خانة توست (گوشة مثنوی دستگاه چهارگاه)
دانلود: قطعه ی شماره ی ۱۱ با صدای آقای منتظر در دستگاه همایون
شاعر: محمدحسین صغیر اصفهانی
(مزد رسالت)
فرا رسیده به سر روزگار، ای امّت (گوشة بیداد)
روم به جانب دارالقرار ای امّت (گوشة بیداد)
به جای مزد رسالت در این دو روزة عمر (گوشة بیات راجع)
کشیدهام ستم بیشمار ای امّت(فرود به گوشة بیداد)
نبود شاد زمانی دلم ز دست شما (اشاره به گوشة بوسلیک)
همیشه بودهام از غم فگار ای امّت (فرود به گوشة بیداد)
ستم رسیده به پیغمبران ولی چون من (گوشة عشاق)
ندیده کس ستم روزگار ای امّت (گوشة عشاق)
زدید سنگ به پیشانیام برای شما (گوشة عشاق)
نخواستم غضب از کردگار ای امّت (گوشة عشاق)
به گاه معجزه کذّاب و ساحرم خواندید (گوشة عشاق در گام پایین)
شدم میان شما خوار و زار ای امّت (فرود به گوشة بیات راجع)
من از میان شما میروم کنون بیرون (گوشة عشاق در گام بالا)
نهم دو چیز ز خود یادگار ای امّت (گوشة عشاق)
از آن دو چیز یکی عترت گرام مناند (گوشة عشاق در گام پایین)
یکی کلام خداوندگار ای امّت (گوشة عشاق در گام پایین)
مباد دست تصرّف برید در قرآن (گوشة عشاق با اشارهای کوچک به گوشة درآمد دستگاه شور)
که حق نکرده در آن واگذار ای امّت (گوشة عشاق)
مباد آن که به اولاد من ستم بکنید (گوشة عشاق)
که از مناند صغار و کبار ای امّت (گوشة عشاق)
همیشه در طلب امر و نهی دین باشید (فرود به گوشة شوشتری)
که تا شوید از آن رستگار ای امّت (فرود به گوشة شوشتری)
دانلود: قطعه ی شماره ی ۱۲ با صدای آقای منتظر در دستگاه بیات اصفهان
شاعر: سید محمدباقر جندقی (واعظ)
(شهادت امام حسن علیه السلام)
شهی که بود ز جانها لطیفتر بدنش (گوشة درآمد)
دریغ شد چو زمرُّد، ز زهر کینه تنش (گوشة درآمد)
امام دوم و سبط رسول و پور بتول (گوشة درآمد)
که ذوالجلال بنامید از ازل حسنش (گوشة درآمد)
روا نبود که آبش به زهر آلایند (اشاره به گوشة عشاق)
بر او ز شیره ی جان داد فاطمه لبنش (فرود به گوشة درآمد)
عدو به دست حسن داد تا که کاسه ی زهر (گوشة بیات راجع در اوج)
چو باغ لاله ز خون جگر شدی لگنش (فرود به گوشة درآمد)
امام صبر ز بس ساغر بلا نوشید (گوشة عشاق در اوج)
فزون ز جدّ و پدر بود گوئیا محنش (فرود به گوشة درآمد)
چه ناسزا که از آن قوم نانجیب شنید (گوشة عشاق در گام پایین)
که بود سختتر از تیر و نیزه بر بدنش (فرود به گوشة درآمد)
شنید آن همه دشنام و در جواب عدو (گوشة عشاق)
نگفت جز به محبّت سخن لب و دهنش (فرود به گوشة درآمد)
ستمگری ز جفا زد به ران او خنجر (گوشة بیات راجع)
که اوفتاد ز مرکب به خاک تیره تنش (فرود به گوشة درآمد)
کمان ز کینه کشیدند بر جنازة او (گوشة عشاق در اوج)
که پارهپاره شد از تیر اشقیا کفنش (فرود به گوشة درآمد)
مصائبی که بر آن خسرو انام رسید (گوشة جامهدران)
هزار یک نتواند نوشت، کِلکِ منش(فرود به گوشة درآمد)
دانلود: قطعه ی شماره ی ۱۳ با صدای آقای منتظر در دستگاه افشاری
شاعر: سیدرضا مؤید
(شهادت امام حسن علیه السلام)
مهرت به کائنات برابر نمیشود (گوشة درآمد)
داغی ز ماتم تو فزونتر نمیشود (گوشة درآمد)
از داغ جانگداز تو ای گوهر وجود (اشاره به گوشة جامهدران)
سنگ است هر دلی که مکدّر نمیشود (فرود به گوشة درآمد)
ظلمی که بر تو رفت ز بیداد اهل ظلم (گوشة جامهدران در اوج)
بر صفحة خیال مصوّر نمیشود (فرود به گوشة درآمد)
تنها جنازة تو شد آماج تیر کین (گوشة جامهدران در اوج)
یک ره شد این جنایت و دیگر نمیشود (فرود به گوشة درآمد)
بیبهره از فروغ ولای تو یا حسن (گوشة جامهدران در گام پایین)
مشمول این حدیث پیمبر نمیشود (گوشة جامهدران در گام پایین)
فرمود دیدهای که کند گریه بر حسن (گوشة عراق در اوج)
آن دیده کور وارد محشر نمیشود (گوشة عراق در اوج)
دارم امید بوسة قبر تو در بقیع (گوشة جامهدران در گام پایین)
اما چه میتوان که میسّر نمیشود (فرود به گوشة درآمد)
با این ستم که بر تو و بر مدفنت رسید (اشاره به گوشة رهاب)
ویران چرا بنای ستمگر نمیشود (فرود به گوشة درآمد)
آن را چه دوستی است (( مؤید)) که دیدهاش (گوشة جامهدران در گام پایین)
از خون دل ز داغ حسن تر نمیشود (فرود به گوشة درآمد)
دانلود: قطعه ی شماره ی ۱۴ با صدای آقای روحانی در دستگاه دشتی
شاعر: عبدالرحمن جامی
(مدح امام رضا علیه السلام)
سلامٌ عَلی آلِ طه وَ ياسين (گوشة درآمد)
سَلامٌ عَلی آلِ خَيرِ النَبيين (گوشة درآمد)
سَلامٌ عَلی روضه حَلَّ فيها (گوشة درآمد)
اِمامٌ يُباهی بهِ المُلکُ و الدين (گوشة درآمد)
امام به حق شاه مطلق که آمد (گوشة بیات راجع با اشاره به گوشة عشاق)
حريم درش قبلهگاه سلاطين (گوشة بیات راجع با فرود به گوشة درآمد)
شه کاخ عرفان، گل شـاخ احسان (گوشة عشاق)
دُرِ دُرج امکان مه برج تمکين (گوشة عشاق)
علی بن موسی الرضا کز خدايش (گوشة عشاق با اشاره به گوشة درآمد دستگاه شور)
رضا شد لقب، چون رضا بودش آيين (فرود به گوشة درآمد)
ز فضل و شرف بينی او را جهانی (اشاره به گوشة درآمد آواز ابوعطا)
اگر نبودت تيره چشم جهانبين (فرود به گوشة درآمد دستگاه شور)
پی عطر روبند حوران جنت (گوشة خسروشیرین)
غبار ديارش به گيسوی مشکين (گوشة خسروشیرین)
اگر خواهی آری به کف دامن او (گوشة خسروشیرین)
برو دامن از هر چه جز اوست در چين (فرود به گوشة درآمد دستگاه شور)
چو (( جامی )) چشد لذت تيغ مهرش (گوشة درآمد دستگاه شور)
چه غم گر مخالف کشــد خنجر کين (گوشة درآمد دستگاه شور)